Er is geen beter moment voor goede voornemens dan 1 februari. De goede voornemens van Nieuwjaarsdag vervliegen meestal al net zo snel als de alkohol uit de bubbels. Bovendien wonen we hier nu op de dag af 4 jaar! Als Eva het niet op facebook had gezet, zou ik het trouwens straal vergeten zijn, al had ik er de laatste tijd nog zo vaak aan gedacht. Maar ik was een beetje afgeleid door de winter, die nu eindelijk begonnen is: sinds gisteravond acht uur is er een pak van 30 cm sneeuw gevallen. Deze keer blijft het liggen. We hebben al vaker veel sneeuw gehad, maar meestal ging het daarna al snel weer dooien en regenen, en vlák voor het verdween kwam er dan weer vorst.Glad dus, heel glad, de EHBO in Karlstad heeft 3 keer zoveel botbreuken te behandelen als tijdens een normale winter. Spikes (in alle soorten en maten bij de apotheek te koop) hebben we al weken standaard onder onze schoenen.
Inmiddels is de sneeuwschuiver zelfs al in óns straatje geweest (Asso probeerde al een gangenstelsel te graven, maar kwam niet zo ver - goed dat we geen Pomeranians hebben...), de parkeerplaats, het pad erheen, naar de schuur en naar de afvalcontainer zijn door Richard en Yuri begaanbaar gemaakt, en de temperatuur gaat zakken. Tot minus 19 over een paar dagen, zeggen "ze". Eerst zien, dan geloven, maar nu al genieten, want het is zó mooi buiten! Schaatsen is voorlopig afgelopen, maar we hádden een witte Kerst, en Richard is een paar keer op de schaats naar de overkant van het meer gereden.
Tijdens de maanden dat ik geen blogjes schreef, was ik niet ziek hoor, ik was alleen aan het broeden. Op wat ik nu eigenlijk met die blog wil. Dus mijn goede voornemen bestaat eruit, dat ik gewoon voor mezelf schrijf - hoe leuk facebook ook is, je vindt de gebeurtenissen etc zo moeilijk terug! Er gebeurt zoveel, dat ik me een beetje gehinderd begon te voelen door mijn gevoel dat ik er een móói stukje over moest schrijven. Dat hoef ik nu niet meer van mezelf. Het zal toch wel vaak een mooi stukje worden, want ik schrijf graag, maar om níet te schrijven omdat ik niet weet in wat voor vorm, dát moet nu maar eens afgelopen wezen!
Zo. dat is eruit - waar zitten hier de smilies?
Nu hopen dat dit stukje niet weer verdwijnt... mijn eerste poging kwam op de vorige blog terecht (onzezweedsedroom).
Op hoop van zegen!
-wordt vervolgd-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten