Pianostudie.

Het gaat goed met de pianostudie van Marina! Na twee jaar studie op Ingesund Musikhögskolan in Arvika werd het tijd om de grenzen te verleggen en heeft ze, zoals de trouwe lezers onder jullie al weten, toelatingsexamen gedaan in Örebro, Oslo, en Kopenhagen.

Inmiddels is Örebro al afgevallen, niet zozeer omdat ze er niet aangenomen zou zijn, want dat is ze wél, maar omdat ze al weet dat ze óók in Kopenhagen terecht kan, en alleen nog maar een bevestiging hoeft te sturen en een voorkeursleraar te kiezen. Dat ze dat nog niet heeft gedaan, ligt alleen maar aan het feit, dat ze nóg liever naar Oslo zou gaan, maar daar op de reservelijst staat. Wat op zich al een hele prestatie is, omdat er daar van de 33 pianisten maar 4 zijn aangenomen... Stél nu, dat één van die jongens bij nader inzien liever ergens anders zou studeren, dan heeft ze het maar voor het kiezen.

Nu nog proberen een vakantiebaan te vinden, want wonen is duur, in zowel Oslo als Kopenhagen. De chef van de Coop Konsum hier in Molkom zou haar de afgelopen week terug bellen, maar heeft dat nog niet gedaan. Van Åsbacka, het verpleeghuis/bejaardentehuis heeft ze nog niets gehoord, en het tuincentrum Åstorpsgård heeft niemand nodig. Haar baan bij het theater is zo ongeveer klaar, er zijn tot aan de zomer niet zoveel activiteiten meer, en bovendien wil ze liever nog zoveel mogelijk met de hele vriendenkring in Arvika optrekken, voordat iedereen zich over heel Scandinaviê verspreidt. Logeeradressen genoeg, de komende jaren!

In Arvika sluit ze de volgende maand nog af met een ¨knaller¨: Elk jaar mogen er een paar studenten met het schoolorkest spelen, en dit jaar is de eer onder andere aan Marina. Het wordt het eerste deel van het pianoconcert van Edvard Grieg, één van mijn lievelingsconcerten, en nee, het was niet mijn idee. Er was nog een pianostudent die uitgerekend dát concert óók wilde spelen, zodat ze gisteren moesten voorspelen voor de commissie. We kregen een dolblije Marina aan de telefoon, we kunnen kaartjes bestellen! Het leukste is nog wel, dat precies in die week Richard´s moeder en broer hier logeren. Nou ja, hélemaal toevallig is dat uiteraard niet, want als trotse ouders en oma gingen we er toch wel een beetje vanuit, dat ze wel zou spelen, dus daar hadden we met de planning al wel rekening mee gehouden...