donderdag 10 april 2014

Wat een stank...

Gelukkig worden de radiatoren weer warm. We hadden geluk met het weer, tijdens de vier dagen dat dat niet zo was, maar woensdag was het regenachtig, en het waaide bij een temperatuur van net even boven nul. April doet wat hij wil, óók in Molkom. In de loop van de middag was het weer in orde, maar wat duurt het lang voordat zo´n hele ketel met water is opgewarmd... tegen de avond stond de watertemperatuur op 33 graden. Dat krijg je, als warm water voor het douchen vóórgaat voor de verwarming.

In de tussentijd vorderen de werkzaamheden aan de badkamer. Dat wil zeggen: eergisteren kwamen de gecertificeerde mensen voor het egaliseren van de badkamervloer, en het regelen van het juiste, door de verzekeringen goedgekeurde afvoerputje. Dat duurde een uurtje, en daarna moest de badkamerdeur openblijven omdat het moest drogen. Dus moesten we barricades opwerpen voor de ingang, omdat Asso nu eenmaal een heel nieuwsgierig hondje is en graag overal zijn neusje insteekt. Zijn speelgoed lag inderdaad na niet al te lange tijd tussen de wasmanden voor de badkamer.

Gisterochtend kwamen ¨ze¨ om de vloer te plakken. Dat duurde twee uurtjes, en vandaag volgt de muurbekleding en het dicht¨lassen¨ van de naden. Geen tegeltjes, volgens mij zou de tussenmuur naar de muziekkamer dat niet eens houden, die lijkt zo fragiel. Afwasbaar behang en dito vloerbedekking. We houden niet van poetsen en naden schoonpeuteren en antialgenbehandelingen.

Maar wat een stank! Die lijm... vréselijk! Ik was blij dat ik gisteren naar de winkel kon, en Rich naar de repetitie. Tegen de avond was het weggetrokken, maar nu beginnen ze weer. En dat gaat heel wat langer duren, het is nu pas kwart voor acht.... Tsja, voor een mooie badkamer moet je wat over hebben. Richard en ik zijn de hele dag vrij, het is maar goed dat het niet meer regent, en de buitentemperatuur weer omhoog gaat, dan kunnen we ons uitleven in de tuin.

Onze tuinklusser dook namelijk ook gisteren op, precies toen de badkamerklussers vertrokken. En deze tuinklusser heeft een schitterend hekwerk rond de nieuwe moestuin gemaakt, zodat Asso (ja, hij weer) daar de boel niet meer overhoop kan graven. Vanmiddag komt hij (de tuinklusser) terug om een hekje te maken, en dan neemt hij ook de mosmaaimachine mee. Ik weet niet hoe zo'n ding eigenlijk heet, maar het ziet er uit als een grasmaaier, alleen met een soort hark eronder, waarmee je het mos uit het gras lostrekt. Ik hoop wel dat we nog wat gras overhouden, want na deze slappe winter is het erger dan ooit. Met het mos. Verder bracht hij een halve kruiwagen vol aarnbeienplanten mee - of ik daar genoeg aan had, want hij had er nog meer.

En dan hadden we ook nog gisteren een mede-immigrant uit Nederland op bezoek, die Richard via facebook kent, sinds twee jaar in Skåne woont, en deze week in het orkest meespeelt. Op deze manier is een bijkomend voordeel van alle activiteit, dat de honden wat minder ¨eenkennig¨ worden, en niet meer totaal flippen als er aangebeld wordt, of wanneer er een relatief onbekende plotseling door het huis gaat lopen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten