Zoals jullie al wel zullen hebben begrepen is het slachtseizoen begonnen.
Het afgelopen weekend hebben de buren vier van hun lammeren geslacht, en gisteren belde de buurvrouw hoe we ons lam willen aangeleverd krijgen: losse koteletjes en de rest als gehakt, of liever lamsrack, en of het vlees aan het soepbeen moet blijven zitten, en of we ook de ingewanden willen hebben voor de honden? Per slot van rekening zijn het heuse ecologische lammeren. En de vacht, willen we die laten prepareren of willen we die niet? Want aankomende zondag krijgen ze daar hulp bij, en dan krijgen we een doos met 8 tot 14 kilo lamsvlees, dat wordt ter plekke gewogen, voor een mooie prijs.
Nu zijn we uitgerekend komende zondag niet thuis, omdat Wermland Opera Orkester dan een concert speelt in Jönköping, en vanwege de afstand wordt dat een hotelovernachting. Aangezien Eva daar nu studeert heb ik besloten maandag de winkel dicht te laten en mee te gaan. Levensmiddelpakket mee, lekker bijkletsen, samen naar het concert, en op maandagochtend even in Jönköping rondhangen en samen brunchen of zo, de colleges starten pas om 13 uur. Daarna rijden we op ons gemak terug, halen de honden bij de oppas, dan door naar de torp, vlees ophalen, (dat mag een dagje langer in de koeling liggen, is toch zó vers,) klaarmaken voor de vriezer en in de vriezer leggen.
Tot zover niets aan de hand. In onze schuur staat een heel oude vriezer, die niet afslaat als het buiten onder de 13 graden is. Dus ik dacht de vriezer vast aan te zetten, zodat we voor we vertrekken nog even de temperatuur kunnen controleren. Stekker in het stopcontact, en ja hoor, de motor begon met een hoop lawaai te draaien, om er vervolgens met een klap en een klein rookwolkje na een paar seconden weer mee op te houden. Het licht viel ook uit en, bleek bij nadere inspectie, ook de electriciteit op de hele benedenverdieping...
Ik dacht dat wel even op te lossen, wist warempel waar de stoppenkast zat, het ging volgens het lijstje om maar liefst vier groepen, maar kwam tot de ontdekking dat er geen 10A zekeringen in huis waren. Dat aantal vond ik toch wel merkwaardig hoog voor één simpele vriezer. Geen probleem, de buurvrouw gebeld (dat kan gewoon, om acht uur ´s morgens), en na het hele verhaal kreeg ik de buurman aan de lijn. Hij luisterde ook naar het hele verhaal, zou even kijken en zou dan wel even langskomen. Een paar minuten later was hij druk bezig om het electriciteitskastje wat we als dubbele beveiliging op het erf hebben, open te schroeven, omdat er hoogstwaarschijnlijk een hoofdzekering was doorgeslagen. Dat was juist gedacht, nieuwe zekering erin, electriciteit deed het weer, dus dan maar weer de vriezer aan. Uiteraard alles weer uit...
Bij nader onderzoek bleek dat het apparaat zó lang niet was gebruikt, dat er ratten of muizen hun intrek hadden genomen die zich tegoed hadden gedaan aan de bedrading. Exit vriezer dus. En de drie lades die we in de keuken hebben zitten vol bessen.
Ook dat was geen probleem: de buurman zei dat het vlees zolang wel bij Nils in de vriezer kon. Nu had ik geen idee wie Nils was, maar dat blijkt de vorige eigenaar van een oude boerderij te zijn geweest naast de schapenwei. Onze buren hebben die boerderij gekocht toen Nils overleed, omdat er verder niemand van diens familie interesse had. Ze verkopen ´m binnenkort wel weer, maar tot die tijd is de vrieskist gewoon te gebruiken. En anders die op de B&B waar ik eerder over schreef. Die waar de ooit laatste beer was geschoten.
Dat we op het land wonen zullen we weten!
Tot zover niets aan de hand. In onze schuur staat een heel oude vriezer, die niet afslaat als het buiten onder de 13 graden is. Dus ik dacht de vriezer vast aan te zetten, zodat we voor we vertrekken nog even de temperatuur kunnen controleren. Stekker in het stopcontact, en ja hoor, de motor begon met een hoop lawaai te draaien, om er vervolgens met een klap en een klein rookwolkje na een paar seconden weer mee op te houden. Het licht viel ook uit en, bleek bij nadere inspectie, ook de electriciteit op de hele benedenverdieping...
Ik dacht dat wel even op te lossen, wist warempel waar de stoppenkast zat, het ging volgens het lijstje om maar liefst vier groepen, maar kwam tot de ontdekking dat er geen 10A zekeringen in huis waren. Dat aantal vond ik toch wel merkwaardig hoog voor één simpele vriezer. Geen probleem, de buurvrouw gebeld (dat kan gewoon, om acht uur ´s morgens), en na het hele verhaal kreeg ik de buurman aan de lijn. Hij luisterde ook naar het hele verhaal, zou even kijken en zou dan wel even langskomen. Een paar minuten later was hij druk bezig om het electriciteitskastje wat we als dubbele beveiliging op het erf hebben, open te schroeven, omdat er hoogstwaarschijnlijk een hoofdzekering was doorgeslagen. Dat was juist gedacht, nieuwe zekering erin, electriciteit deed het weer, dus dan maar weer de vriezer aan. Uiteraard alles weer uit...
Bij nader onderzoek bleek dat het apparaat zó lang niet was gebruikt, dat er ratten of muizen hun intrek hadden genomen die zich tegoed hadden gedaan aan de bedrading. Exit vriezer dus. En de drie lades die we in de keuken hebben zitten vol bessen.
Ook dat was geen probleem: de buurman zei dat het vlees zolang wel bij Nils in de vriezer kon. Nu had ik geen idee wie Nils was, maar dat blijkt de vorige eigenaar van een oude boerderij te zijn geweest naast de schapenwei. Onze buren hebben die boerderij gekocht toen Nils overleed, omdat er verder niemand van diens familie interesse had. Ze verkopen ´m binnenkort wel weer, maar tot die tijd is de vrieskist gewoon te gebruiken. En anders die op de B&B waar ik eerder over schreef. Die waar de ooit laatste beer was geschoten.
Dat we op het land wonen zullen we weten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten