We dachten de reis van Yuri mooi op tijd te boeken, al maanden vantevoren een retourtje Oslo-Amsterdam, op data dat hij naar Oslo gebracht kon worden met de auto, en weer opgehaald ook. De benodigde treinreisjes in Nederland ook al online gekocht, betaald en geprint, dus wat kon er nog misgaan? Want zeg nu zelf: als je 17-jarige zoon voor het eerst alleen een internationale reis gaat maken, dan word je als moeder toch lichtelijk nerveus...
Tot aan Oslo ging prima, maar bij het inchecken ging het al mis: U kunt niet worden ingecheckt, ga naar de balie voor meer informatie. Tsja... het vliegtuig was overboekt, dus hij kon misschien niet mee, maar dan zou hij met het volgende vliegtuig dezelfde dag meekunnen. Ja, de bagage ook. Meneer moest maar gewoon op boarding-time bij de gate staan en zich daar melden, dan wist men meer.
Vervolgens Yuri door de security, ik haalde mijn nichtje, die op de zelfde tijd aankwam, en van Yuri hoorden we niets meer, tot een paar uur later: Ben op Schiphol, kon toch mee, maar de trein gaat niet.
Inderdaad, daar had ik (gelukkig) niet meer aan gedacht: Mijn nichtje vertelde dat er bij Schiphol een vrachtwagen op de rails terecht was gekomen, dart ze geluk had gehad dat ze op tijd met de auto op Schiphol was aangekomen, en dat het een verkeerschaos was rond Schiphol. Yuri moest, kort gezegd, proberen een vervangende bus te vinden. na een half uur lukte dat, eerst naar Amsterdam-Zuid, daarna de trein naar Utrecht, die gelukkig door bleek te rijden naar Den Bosch. Dat alles bij een temperatuur van ruim boven de 30 graden... En, zoals Yuri is, met te weinig eten en drinken bij zich, dus mijn schoonzusje pikte een warme, hongerige, dorstige, maar zeer vrolijke Yuri op in Den Bosch.
De terugweg begon voorspoedig, met een trein naar Schiphol die gewoon reed. Richard vertrok op tijd met de auto naar Gardermoen, omdat er geen aansluiting op een trein was op die dag, en kreeg, eenmaal daar aangekomen een sms van Yuri: Ben nog op Schiphol; met nog 11 (!!!???) anderen kon hij niet meer mee omdat het vliegtuig was overboekt. Nee, nu lukte het niet met een latere vlucht, hij kwam een dag later, zou nog wel bellen. Dus Richard kon meteen weer naar huis, gelukkig was het mooi weer, en dus een prachtige rit...
Op Schiphol werd er verder, na al die uren wachten, goed voor de gestrande reizigers gezorgd: met zijn allen met een busje naar een hotel op het vliegveld, de boarding pass voor de volgende ochtend al in de zak. Omdat de koffers al waren ingecheckt (voor de juiste vlucht) kreeg iedereen een goed gevulde toilettas, compleet met schone sokken en een t-shirt. Drie-gangen-menu in het hotel (met klaarblijkelijk een uitstekende kok, want Yuri vond voor het eerst in zijn leven asperges lekker...), lekker televisie kijken op de kamer, uitgebreid ontbijtbuffet, en met zijn allen weer met het busje naar de vertrekhal, direkt door de douane en naar de gate.
Maar ja, ophalen op Gardemoen was er die dag niet bij, want ik was in de winkel, en Richard zou een golfwedstrijd spelen. Gelukkig hadden de gestrande reizigers ook allemaal een pinpasje gekregen met een bepaald bedrag, ter compensatie van al het ongerief, en die bedragen kon je op alle luchthavens en grote treinstations opnemen. Zodoende kon Yuri op Gardermoen even flink lunchen, en treinkaartjes voor de thuisreis kopen.
Conclusie: ik hoef me nooit en nooit en nooit meer nerveus te maken als Yuri alleen onderweg is ergens, want hij heeft nu in één kaar voldoende reiservaring opgedaan om zich bij onverwachte omstandigheden te kunnen redden.
Enne... complimenten voor de opvang op Schiphol!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten