Het is alweer een aantal weken geleden dat we een vrachtwagenbusje huurden, en een fiets, een bureau, een paar sceelers, een aantal kratjes houdbare levensmiddelen, een dekbed, tassen met kleren, dozen met boeken en serviesgoed, en een piano inlaadden. Een typische studentenverhuizing dus: Marina aan de vooravond van drie jaar studie in Kopenhagen (onder voorwaarde dat ze ieder jaar op de overgangsexamens goed genoeg presteert, maar daar maken we ons geen zorgen over). De weergoden werkten niet echt mee: Richard en zij troffen enórme stortbuien onderweg, en om met zeer harde wind over de Öresundbrug te rijden was niet echt een pretje - échte vrachtwagens kregen die dag de waarschuwing om maar liever niet over die brug te rijden... Maar alles ging verder prima, zelfs pastte alles in de kamer!
Over de school krijgen we niets dan goeds te horen. Prima piano's, ze krijgt les van Denemarken's beste pianoleraar, de school heeft een dakterras, maar o, de taal... er is weliswaar een gratis cursus voor buitenlandse studenten, maar dat is twee keer in de week op een avond, 5 km van de school, en ja, inderdaad, 5 km de ándere kant op dan waar Marina's kamer is, en die is al bijna 10 km fietsen... En er mogen dan niet zoveel hellingen zijn als bij ons in Zweden, Kopenhagen ligt aan zee, en daar trekt de wind flink aan over het vlakke land. Altijd wind tegen, dus. Voorlopig een kwestie van zélf Deens leren dus. Behalve voor de lessen is de noodzaak niet zo hoog, want 30% van alle muziekstudenten komt uit Zweden.
Marina's kamer ligt daarentegen op 10 minuten fietsen van het vliegveld
van Kopenhagen, in een villawijk in Kastrup. Geloof het of niet: daarvandaan gaan rechtstreekse vluchten naar Eindhoven, naar oma. Het oorspronkelijke plan was dan ook, om in de herfstvakantie een paar dagen naar oma te gaan. Maar het wordt tóch Molkom, die week, want ze gaat met Richard en de eerste trompettist van ''ons'' orkest op een kamermuziekconcert spelen, 18 oktober. Nu staat het weekje oma voor Kerstmis gepland.
Ze mocht dan mazzel hebben gehad dat ze al vóór het begin van het studiejaar een kamer vond, de kamer was wel ver van school en centrum, en duur. Zodoende bleef ze ingeschreven staan bij allerlei studentenwoningcomplexen. Dát was maar goed ook, want al na een week kwam de verhuurder melden dat hij het huis te koop ging zetten, dat zij en de andere twee kamerhuurders dus op zoek moesten naar iets anders... Zou hij dat nu echt niet eerder hebben kunnen bedenken? Er ging meteen een mailtje hierover van Marina naar de andere instanties, waarmee ze blijkbaar direct op de lijst ''acuut'' kwam te staan. Per 1 november is er al een kamer beschikbaar. Inmiddels kreeg ze ook te horen dat ze per 30 november uit haar huidige kamer moet. Duidelijk een tweede geval van mazzel hebben, dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten