Dat gebeurt niet zo vaak, uiterst zelden eigenlijk.
Bovendien is het helemaal niet nodig... Ik zit immers midden in mijn winkel, te midden van kasten vol met alle mogelijke garens en patronen in vrijwel alle denkbare kleuren, dus het is een kleine moeite om een bolletje van het een of ander te pakken en iets leuks of moois te gaan maken. En toch verveel ik me. In het magazijn heb ik al wat lopen opruimen, er zijn een paar klanten geweest voor kadootjes (nu 50% korting op alle kadootjes), tussen de middag heb ik lekker pannenkoeken gegeten (die lagen op de torp in de vriezer, echte op hout gebakken pannenkoeken met kaas), heb een kop koffie naast me, dus daar ligt het niet aan.
Ik ben blij met de zomerse openingstijden die ik voor de maanden juli en augustus heb ingesteld: niet alleen de vrijdagen, maar ook de maandagen gesloten, en op dinsdag, woensdag en donderdag open ik een uurtje later. De zaterdagen als normaal, van 10 tot 14. Op die manier heb ik wat meer tijd om van een eventuele zonnige dag te genieten, en wat in de tuin te werken zonder steeds op de klok te hoeven kijken - of de wekker te zetten, want in de tuin vergeet ik de tijd nogal gauw. Tijdens de zomer wordt er nu eenmaal niet zoveel gehandwerkt, dus is het rustig in de winkel, dan zijn er meer, die graag de tuin in gaan!
Misschien was vandaag de overgang wat te groot: de laatste paar dagen waren we op de torp, en vanochtend vroeg moesten Richard en ik aardig opschieten om om goed acht uur in de auto te zitten. Hij moest om tien uur in de stad op de repetitie zijn, en de honden en de was en de grasmaaimachine en de viool moesten allemaal mee naar Molkom, waar ik de wasmachine direct aanzette (hebben we op de torp nog niet, hebben er geen twee nodig, vinden we), de computer opstartte om wat rekeningen te betalen (ook nog geen internet op de torp), het te hard vond waaien om onkruid uit te trekken of aardappels op te graven.
Dus verveel ik me. Volgens mij mis ik de torp. Gisteren was ik daar de hele dag alleen met de honden (Richard speelde een golfwedstrijd op de club), en ik heb me geen seconde verveeld, al was het buiten strómende regen, 30 mm kwam er naar beneden in een paar uur tijd. Ik vond het gezellig. De hondjes hebben bijna de hele dag liggen pitten, die waren doodmoe na een paar dagen rondzwerven over het erf in de warmte.
's Middags heb ik het fornuis aangemaakt en een grote pan tomaten-uien-soep gemaakt. En linzen gekookt, en pasta, voor als het een keer te warm is om te koken, of als er snel soep op tafel moet komen. En ik dacht een kokoskoek te bakken in de houtoven, maar dat ging mis. Dat lag niet aan de oven, maar aan mij: ik was in de veronderstelling dat ik kokosmeel kon gebruiken als gemalen kokos, maar dat was duidelijk niet het geval. Uiteindelijk was de smaak goed, maar droog, o, zo droog. Verkruimeld in de yoghurt met een grote schep lingonjam was het opeens heerlijk. Verder had ik voldoende moed verzameld om te proberen brood te bakken in die oven. Iemand zei een tijdje geleden dat brood bakken in die oven veel moeilijker is dan een grote stuk vlees stoven. Ik vond het erg meevallen, en het resultaat was overheerlijk!
Laten we het er maar op houden dat de overgang te groot was. Maar als het nu toch te hard waait om in de tuin te kunnen werken, en als ik hier nu toch geen houtfornuis heb om mee te experimenteren, dan kan ik net zo goed een beetje gaan handwerken... Er ligt een model van een poncho in dunne alpakka-wol te wachten om gebreid te worden - die kon ik weleens eerder nodig hebben dan ik hoopte. Morgen nog meer regen.
Het zal me toch niet gebeuren dat ik me dan weer denk te vervelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten