Het wás een beetje tegen wil en dank, maar wat kán Yuri sjouwen! Richard en ik waren net de eerste dingen in het busje aan het zetten toen Yuri alweer het huis binnen stapte. Hij bleek vanmorgen helemaal voor niets naar school te zijn gegaan, alles viel uit... Dus half acht de deur uit, half tien weer thuis. En dan wíl hij al eigenlijk helemaal niet naar de torp verhuizen, moet hij nog helpen sjouwen ook... Dankzij hem waren we wél om 13.15 alweer terug in Molkom, voor de lunch. Nu staat weliswaar het gastenhuisje propvol, de schuur redelijk vol, onze slaapkamer propvol, maar de rest van de torp ziet er eigenlijk best leefbaar uit.
Gisteravond vroeg ik me af wat er nog mis kon gaan... Welnu, de bus zelf...
Toen Richard bij het verhuurbedrijf aankwam, wist de dame bij de balie van niets: Een ogenblikje meneer, het systeem doet raar - nee, ik kan niets terugvinden... Gelukkig wist Rich precies welk type we zouden krijgen, en ja, er stond er wel zo eentje, die kon hij dan wel nemen. Ja natuurlijk, dacht Rich, persoonlijk gereserveerd! Twee etmalen, ja, met een paar uur extra op zondagochtend, dat is dan ruim 3000 kronen, meneer. Dát dacht meneer toch niet; of hij misschien even zijn post mocht bekijken? Nu heeft hij geen smartphone, dus per gratie mocht dat op de computer van het bedrijf, en inderdaad, daar stond een veel beter aanbod.
Zodoende duurde het ophalen van de bus bijna anderhalf uur. Maar dankzij Yuri is die tijd weer snel ingehaald. Nu maar hopen dat het internet op de torp geen eenmalig gebeuren was, want internet maakt de verhuizing voor Yuri een beetje draaglijker. Het is anders ook niet te doen om een profielwerkstuk te maken. En online proefwerken, zoals gisterochtend vanuit Molkom een proefwerk Latijn. Voor hem ook wel vervelend, dat er daar geen bushalte om de hoek is, en dat het hem zeker een half uur meer kost om op school te komen. De dichtstbijzijnde bushalte is niet eens te belopen: minstens 7 km, dus we moeten hem brengen en halen naar en van de bus. Ik kan me heel goed voorstellen dat dat voor een 19-jarige niet fijn is!
Aanvankelijk hadden we een kamer in Karlstad als tweede optie, maar omdat hij nog niet weet waar en of en wat hij gaat studeren na de zomer, en er niet voor voelt om na een paar maanden dan wéér te moeten verhuizen, wordt het bij gebrek aan beter toch nog maar een tijdje ¨hotel-papa-en-mama¨. Dus het op orde krijgen van zijn kamer daar staat hoog op onze prioriteitenlijst. Door het zo snel verkopen van de villa, en nu al te verhuizen in plaats van tegen de zomer, hebben we wel wat goed te maken...
Dus morgen nemen we afscheid van Molkom, en gaan we verder met
http://levenopdetorp.blogspot.se/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten