donderdag 11 februari 2016

We kunnen weer wassen!

Afgelopen weekend is de Molkomse wasmachine inderdaad opgehaald en betaald. Nu is het donderdag, en volgens de witwarenketen zou de nieuwe was+droog machine vandaag tussen 9 en 17 op de torp afgeleverd, naar boven gedragen en aangesloten worden. Een half uur vantevoren zou ik gebeld worden. Terwijl we gisteren in Filipstad op een parkeerplaats stonden ging mijn telefoon: de chauffeur... 

Dan merk je hoeveel moeite je eigenlijk nog met de taal hebt, zeker in een telefoongesprek! Voor mij, als allochtoon, klinkt door de telefoon imorgon (=morgen) namelijk precies zo als i Molkom (in Molkom). Zodoende verstond ík, dat híj zei, dat er een wasmachine in Molkom geleverd moest worden, en begon een heel verhaal dat die niet naar Molkom moest maar naar de torp, en dat het bovendien morgen pas moest, en dat we nu op geen van beide adressen waren, dus dat er vermoedelijk een foutje op het formulier stond. Hij liet me rustig uitspreken, deed zíjn verhaal nog een keer in een wat rustiger tempo, en verstond ik het wel. 

Het kwam er op neer dat wij als eersten op de lijst stonden, dat ze vermoedelijk al tegen achten bij het magazijn wegreden, en aangezien hij dacht dat het 40 minuten rijden was, belde hij maar vast. Zo kon ik hem gelukkig waarschuwen dat hij niet op de GPS moest vertrouwen, maar gewoon op de kaart kijken, omdat hij anders kans liep ergens op een bosweg vast te lopen. En dat het vanwege de gruiswegen waarschijnlijk een uurtje rijden was.

Om kwart over negen waren ze er al, en nadat buuf en ik het schoenenkastje naast de voordeur hadden weggezet stond de wasmachine snel binnen. Met karretje en al de trap op ging niet.Uitpakken mocht niet zeiden ze, want dan moesten ze zelf voor eventuele schade opdraaien. Ik zag me al een heleboekenplank in het trapgat leeghalen en losschroeven... Gelukkig was dat niet nodig: zonder karretje ging het bij de tweede poging, en toen ze voor de badkamerdeur stonden te delibereren over hoe het geval dáár naar binnen moest (zijdelings, dacht ik, want het was minder diep dan breed) ging ik mijn legitimatie vast halen. Even later wilde ik even iets uit de kamer ernaast pakken en viel de hele badkamerdeur om - ik had niet gemerkt dat ze die los hadden gehaald en opzij gezet, dacht hem alleen maar even een stukje dichter te doen... Weer niks beschadigd. Scannen van de streepjescode ging natuurlijk niet vanwege de slechte internetontvangst daar, dus die hebben ze uitgeknipt en aan het ontvangstformulier geniet. Na een korte test waren ze niet zo tevreden over de waterdruk. Ons water komt op eigen kracht uit een bron ergens hoog op de heuvel, dus dat probleem kennen we van het douchen (zoals Eva zei: alsof er een kat op je hoofd piest). We moeten er dan rekening mee houden dat een wasprogramma daardoor iets langer kan duren. Als dat alles is! Ik ben allang blij dat we weer kunnen wassen.

Ondertussen deed de buuf een kleine vogelfotosafari in en vanuit de keuken.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten