Geflitst...

https://www.facebook.com/video.php?v=498477486858028&fref=nf

Nu hoop ik werkelijk dat ik de flitser van bovenstaande link (werkt die?) ben tegengekomen, maar ik vrees van niet...

Op weg 63, tussen Molkom en Karlstad, staan een stuk of wat flitspalen, mét een waarschuwingsbordje even daarvoor, dat die paal er staat. De maximumsnelheid op die weg varieert nogal, afhankelijk van de aan- of afwezigheid van zijwegen. Ergens tussen de 70 en 90. Ik reed bijna 90. En ik mocht 70. Wist ik wel, maar had het bordje gemist, en Richard had ook niet gewaarschuwd...

Het was een donderdag, ik had me na sluitingstijd naar huis gehaast om me nog te kunnen omkleden, want er zou een concert zijn in Karlstads Cultureel Centrum, oftewel CCC. Richard moe en in de stress, want het was een zwáre week met een moeilijk programma (o.a. Schönberg´s Kammersymfonie - lastig stuk voor 15 spelers, waarvan niet iedereen technisch even stabiel is, aldus Richard), en dan nog een kamermuziekmiddag in het theater voor de zaterdag erna op komst (samen met Marina en trompettist uit het orkest). En dat ingeklemd tussen de repetities voor 3 opera´s die binnenkort in één en dezelfde week in premiere gaan.

Goed, Richard moe dus. Grijs weer, motregen, zelf ook duf na de haast, en Marina die af en toe vanaf de achterbank een opmerking plaatste om ons een beetje bij de les te houden. Tja, dan mis je een flitser. Géén idee wat dat gaat kosten. Maar als je een jaargemiddelde aanhoudt bij bijna 34 jaar schadevrij en boeteloos rijden, kan het eigenlijk alleen maar meevallen... Hoop ik.


En de avond verder? Nou, eerst Richard bij het CCC afgezet, om vervolgens, nu het nog vroeg was, een gratis plaats bij de bibliotheek te kunnen vinden. Niet dus, want de weg was er opgebroken, dus eerst aan de verkeerde kant van de rivier beland, gekeerd, de kluts kwijtgeraakt door omleidingsbordjes die me wezen dat ik dwars door een hoog hek heen rechtsaf moest slaan om bij de bibliotheek te komen, en uiteindelijk een minuscuul plaatsje gevonden bij de kathedraal. Achteruit inparkeren en 8 keer heen en weer steken om een béétje ok terecht te komen.

Na die hindernis bij het CCC afgesproken met Eva, die er om half zeven zou zijn, maar belde dat de bus haar voorbij was gereden en hoe ze nu moest lopen? Daarna Eva dus in de file bij de garderobe, omdat al die andere mensen die óók niet bij de bibliotheek konden parkeren óók verlaat waren, en ruim na de derde gong pas op onze plaatsen.

Het concert was super. En in de pauze vierden wij een damesavondje: ik had kaartjes gekocht voor het koffie-buffet, dus we hebben de hele pauze (ja, tot de derde gong) zitten eten: brownie, mini muffin, verschillende koekjes, met koffie of thee, heerlijk! En zo gezellig! Marina had herfstvakantie (als je de repetities voor het kamermuziekconcert niet meerekent tenminste), en Eva was een paar dagen thuis om zo veel mogelijk te oefenen met autorijden. Yuri? Hij was het liefst gewoon hondenoppas.