Naar de speeltuin.

Een paar weken geleden werd dan eindelijk de omheinde speelwei voor honden feestelijk geopend. Twee speelweides met een meer dan manshoog hek eromheen, en een deur ertussen, zodat je met je honden van beide ruimtes gebruik kunt maken als je dat wilt. We waren er nog niet geweest, omdat het buiten loopafstand van Molkom ligt. Vandaag was het dan zover: we gingen er een kijkje nemen. Hoe de hondjes zouden reageren? We hadden geen flauw idee. Gaia is gewoonlijk aan de lijn behoorlijk schrikachtig en blafferig naar vreemden en andere honden toe, maar was toch aardig aan de wandelingen gewend geraakt.

In de ene wei liepen al een stuk of zes, zeven honden rond te stuiteren - eentje was er loops, dus de tussendeur bleef dicht. In wei nummer twee was één andere hond, die afgelopen woensdag voor het eerst mee wandelde, al was hij al 10 jaar, en toen erg blafte en (schijn)uitvallen deed. Twee keer zo zwaar als Asso, maar dat maakte Asso helemaal niks uit. Gaia verschool zich achter ons, vond die hond maar eng. Halsbanden af, Asso ontdekte de ruimte en begon als een gek rondjes te rennen. Zodra ik dwars over het veld ging lopen en niet bij de pratende baasjes bleef staan, vatte ook Gaia moed. De andere hond werd steeds minder eng, en toen we ook nog een tennisbal vonden gingen de remmen los...

Kortom, het was een groot succes! Marina had het briljante idee gehad om de fotocamera mee te nemen:

Gaia begint er lol in te krijgen!

Waar blijven ze nou?

Asso was de kleinste, maar meestal de snelste...

Gaia en Zorro, schouder aan schouder.

Gaan we nog een keer rondjes rennen?

Nog éven het bos in voor een plas, maar Asso zakte gewoon door zijn pootjes van moeheid...

En een rustige middag dat we hadden, met twee slapende hondjes op de bank!