Politie aan de telefoon...

Zoals gewoonlijk liep om half zeven mijn wekker af, dus ik begon aan de gebruikelijke routine: wekker uit, bril op, sloffen en duster aan, en naar beneden om koffie te zetten. Maar al boven aan de trap hoorde ik mijn mobiel. Om half zeven 's ochtends is dat geen goed nieuws, dus ik was onverantwoordelijk snel beneden. Het bleek de politie uit Karlstad te zijn... 

Mijn eerste gedachte was "Eva!", die op de flat van de moeder van Christoffer past.

Gelukkig was ik heel snel gerustgesteld, toen mij gevraagd werd of ik de eigenaresse ben van NeNNis in Molkom. "Het is de winkel maar". Waarmee heel snel duidelijk werd waar mijn prioriteiten liggen...

Wat bleek? De krantenbezorger had in alle vroegte gezien dat de deur aan de achterkant van het gebouw openstond, en was poolshoogte gaan nemen. Vervolgens heeft hij de politie gebeld. En mij, denk ik, want ik zag later dat ik twee gemiste oproepen had van rond half vier vanochtend. Zonder nummervermelding. Die heb ik niet gehoord - de mobiel lag beneden... het huis is blijkbaar goed geluids-geïsoleerd. De politie zag dat een raam naast de winkeldeur was ingeslagen, de deur was op slot, en het zag er binnen verder onaangeroerd uit. Mocht ik merken dat er iets gestolen of vernield was, moest ik nummer 11414 maar bellen.

Zodoende zat ik om kwart voor zeven in de auto, blij dat we dichtbij wonen. Het viel nog niet eens mee om zelf binnen te komen, want toen ik de deur van slot had gedraaid, ging die maar een klein stukje open. Vermoedelijk heeft de boef geprobeerd om via het gat in het raampje de hendel aan de binnenkant van de deur los te maken. Want toen ik de hendel opnieuw verzette, en de deur weer op slot en van slot deed, kon ik daarna normaal naar binenn. Wat een mazzel dat het een bankdeur is! Ik ben er van overtuigd, dat ik anders wel wat aan te geven had gehad.

Glas opgeruimd, en de steen gevonden, type kubus, die bij sierbestrating gebruikt wordt. Het is reuze jammer dat ik zo'n antieke telefoon heb, waar je geen foto's mee op facebook en zo kunt zetten, want je gelooft niet wáár ik de steen vond: aan de andere kant van het eerste lokaal staan een paar lantaarns voor kaarsen tegen de muur, en de steen lag IN de grootste daarvan. Als je het erom doet krijg je het echt niet voor elkaar! Maar met wat een kracht moet die steen gegooid zijn, om eerst door een ruit te vliegen, daarna pakweg 8 meter door de kamer te stuiteren, en glas plus metalen versiering (plaat/ plåt) aan zowel voor en achterkant van de lantaarn totaal te vernietigen, plus schade aan de verf van de muur erachter. Had het weleens willen zien, eigenlijk petje af voor de boef...

Na het stofzuigen de storingsdienst van de gemeente gebeld, maar het was 5 voor 8, dus of ik over tien minuten kon terugbellen want er was nog niemand op kantoor. Dan maar naar huis (waar gelukkig de koffie klaar was - Richard was bijna net zo snel beneden als ik, wat voor die tijd van de ochtend heel uitzonderlijk is), en aangifte van de schade gedaan. De mevrouw van de storingsdienst zei dat ze het zou doorgeven. Waarop ik vroeg of ze dacht dat er vandaag iets aan gedaan kon worden, want anders zou ik er moeten slapen, en daar zag ik niet naar uit. Nou, dat kon ze gelukkig wel begrijpen, ze zou zelf bellen en zeggen dat het acuut was.

Dat hielp, want ik had vóór twaalf uur al een nieuwe ruit. Gehard glas.