Eva is geslaagd voor haar rijexamen!
Meteen de eerste keer!
Tijdens de zomervakantie heeft ze een intensieve cursus gedaan, waarbij ze in twee weken tien rijlessen had, plus een aantal theorielessen. Voordat ze daaraan mocht beginnen moest ze een zogenaamde "rijlesvergunning" verwerven: ogentest, gezondheidsverklaring, én een cursus van een hele avond waarin de aankomende lesklanten werd ingeprent hoe gevaarlijk en onverantwoord het is met alcohol in het verkeer. Bij laatstgenoemde cursus was Richard ook aanwezig, vanwege een perfecte regel in Zweden: je mag met iemand oefenen, die zijn rijbewijs al langer heeft, en die die cursus ook gevolgd heeft. Als beide partijen goedgekeurd worden, kun je je een bordje met magneetstrip aanschaffen voor achter op de auto: oefenrit.
(Dat bordje hadden we al: Marina heeft die toestemming, samen met Richard, al eerder gekregen, ze heeft alleen nog niet zo'n haast met rijexamens en nog geen officiële les gehad. Kostenbesparend...
Want ja, ook hier kosten lessen een klein vermogen, - alleen al voor al het papierwerk en de toestemmingen mag je een spaarrekening openen. Nee, nu overdrijf ik.)
Na de intensieve cursus volgde er nog een slipcursus, en wat vind ik het jammer dat ik mijn rijbewijs in Nederland heb gehaald, want wat lijkt me zo'n slipcursus leuk om te doen! In Zweden is het een verplicht onderdeel van het examenpakket. Logisch, toch?!
In een cusus van twee weken leer je nog niet écht rijden, dus Eva was vaak thuis om te oefenen met Richard. Naar school rijden, van school weer naar huis, parkeren op het winkelcentrum, rijden tussen een middag- en avondrepetitie door, als Rich toch in de stad bleef, etc etc. En extra lessen, veel te veel naar Eva's zin, maar nu heeft ze het dan toch voor elkaar: eerst slaagde ze vorige week voor de theorie (je moest wel eerst betaald hebben), en eergisteren dan ook voor de praktijk (die had zijn eigen factuur), en men regelt zelfs de officiële foto voor het rijbewijs (die factuur kwam de volgende dag in de brievenbus - ik ken bijna de rekeningnummers van Trafikverket en de rijschool uit mijn hoofd).
Ach ja, het mag dan lijken alsof ik alles te duur vind, ik ben wel hartstikke trots: wie haalt er nu tegenwoordig (hoor mij, ik wordt oud...) nog meteen de eerste keer zijn rijbewijs? Zou het in de genen zitten? Eva zat in ieder geval niet vast achter een begrafenisstoet op een smalle weg naast een kanaal in Friesland, zoals opa Karst destijds, dus zij heeft het écht verdiend!
Ik denk alleen wel, dat ze de komende tijd wat minder vaak thuis komt - het is wel haar eindexamenjaar. We gaan er vanuit dat ze dat óók meteen haalt, zo is ze wel...!
Alleen nog even één ding over die toestemmingscusus: ik wens me dat ze daar óók in opnemen hoe levensgevaarlijk het is om in de auto te bellen, of, erger nog, te sms-sen. De afgelopen drie weken zijn er 5 mensen om het leven gekomen, hier vlakbij, bij verkeersongelukken. In drie gevallen zat een bestuurder te sms-sen. De andere twee? Inhalen op een weg met doorgestrokken streep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten