Nu we het toch over telecommunicatie hadden:
Het is de bedoeling dat het platteland meer toegankelijk wordt voor en door allerlei voorzieningen.
Wanneer wij op de torp zijn, zijn we vrijwel onbereikbaar, omdat het mobiele netwerk daar vrijwel geen dekking heeft. Een sms versturen wil met wat geluk meestal wel lukken, een sms lezen ook. Bellen gaat enkele tientallen seconden goed, maar daarna valt de verbinding weg. Nu is internet via een vaste telefoonverbinding weliswaar niet snel, maar het kón wel, alsmede televisie kijken via een vaste lijn.
Het probleem is alleen, dat Telia op 31 juli de vaste kabels die die dienst moeten leveren, heeft afgesloten en doorgeknipt, met als opgegeven reden dat het netwerk te oud is, dat de onderdelen om het te onderhouden ontbreken en dat het te duur is om ze te maken.
In Molkom wordt momenteel volop gegraven om bij wie dat wil, een aansluiting te maken voor glasvezelkabels. Men trekt dan de kabels tot aan je perceelgrens, de rest moet je zelf graven of laten graven. Wie zich direct in het begin van die kampagne daarvoor aanmeldde, is het goedkoopst uit, en betaalt daarvoor 19000 kronen, pakweg 2000 euro. Inmiddels is die prijs gestegen tot 23000, dus ongeveer 2500 euro. In ¨de stad¨ was het allemaal wat goedkoper, de afstanden zijn daar natuurlijk niet zo groot.
Maar stel je de ontzetting voor van de torpbewoners, samen met de andere 70 bewoners van het dorp in het dal, toen de beraamde kosten per huishouden voor dát traject op 45000 kronen per huishouden
(zeg maar, 5000 euro) zouden komen te liggen. Bedenk daarbij, dat er voor het merendeel agrarische bedrijven en kleine ondernemers wonen - die kunnen dat niet ophoesten. De verontwaardiging was misschien nog wel groter dan de ontzetting, want de buitengebieden zouden toch gestimuleerd worden, om leegloop van het platteland te voorkomen?
Er werd een fiberförening, een glasvezelvereniging, opgericht, en men zoekt naar wegen om pakweg 20 tot 25 duizend kronen van die prijs af te krijgen. Zo is er een subsidie-aanvraag bij een van de Europese instanties ter ontsluiting van het platteland, en in september wordt uitsluitsel gegeven. Nu is het ook nog zo, dat ¨we¨ (hoor mij!) heel veel zelf kunnen doen, zoals in een dorp in de buurt, waarover vorige maand een artikeltje in de krant stond:
-We hebben Luciacafé, en we hebben zomerfeest. Van Olsäter naar Ransäter is het ongeveer 5 km (een halve Zweedse mijl), maar iedereen die daar woont doet mee, dat is echt fantastisch.
De offerte van de gemeente kwam neer op 38000 kronen per huishouden, dus daarmee konden we de glasvezelkabel wel schudden, vertelde de leider van het hele projekt. Hij maakte eigen berekeningen, en wanneer iedereen mee zou doen met financiering en graafwerk, zou het bedrag omlaag kunnen tot 16000 kronen per huishouden..
De benodigde machines en gereedschappen konden ofwel geleend ofwel gebouwd worden, een aantal mensen zouden gaan leren wat er aan kennis voor de installatie nodig was, en aan graafmachines en tractoren geen gebrek.
24 kilometer kabel was er nodig, die moest natuurlijk aangeschaft worden, evenals materiaal om zaken te bouwen die niet geleend of gehuurd konden worden.
Inmiddels is alles geïnstalleerd én in bedrijf genomen.
Men kan alle andere kleinere gemeenschappen aanraden om het ook zo te doen. Bovendien hebben de mensen in Rud inmiddels de kennis en ervaring om te hulp te schieten waar dat nodig is.-
(Vrij vertaald en naverteld.)
Hoe het er op dit moment exact voorstaat op de torp en in het dal weet ik niet, maar er lijkt hoop te zijn voor onze bereikbaarheid daarboven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten