Zijn er in Nederland nog werkloze tandartsen?
Wanneer ze bereid zijn Zweeds te leren kunnen ze zó aan de slag.
Na bijna twéé jaar kon ik vanmorgen om 07.45 bij de mondhygiëniste terecht voor de jáárlijkse controle - de vorige was in mei 2014 geweest. Prompt moesten er weer röntgenfoto's gemaakt worden, er hielp geen protesteren tegen. De vorige keer zijn er wel acht foto's gemaakt, niet omdat ik zo'n rampzalig gebit heb, maar gewoon omdat de assistente het niet kon. En dat bij mij, die al regelmatig sta te kokhalsen als ik ook maar het minste beetje teveel tandpasta op de borstel heb... Gelukkig gaf deze dame me een soort ademhalingsoefening waar ik me zo op moest concentreren, dat de hele procedure vrijwel probleemloos verliep. Daarna een bescheiden hoeveelheid tandsteen verwijderen, en dankzij het feit dat we een soort overeenkomst hebben gesloten waarbij je maandelijks een klein bedragje betaalt, een soort verzekering dus, kon ik vervolgens zonder betalen de deur weer uit.
Nog even langs de administratie, want moest ik misschien alvast onze adreswijziging doorgeven?
Dat bleek niet nodig te zijn, want wanneer we dat aan de belastingdienst doorgeven, krijgen alle nationale instanties dat te weten. Daarvoor hebben we een persoonsnummer.
Dus we hopen erop dat dat goed komt, hoewel we er wel aan twijfelen, en dat komt als volgt:
Tijdens Marina's laatste verblijf hier, liet tijdens het eten van een appel het draadje van haar beugel los, dat nog achter de tanden zat. Gelukkig kon ze dat meteen diezelfde dag nog laten lijmen. Ze vond het wel vreemd dat de assistente haar vroeg of ze al eens eerder was geweest, want de laatste keer was nog maar een goed jaar geleden, en ze liep zich eigenlijk al af te vragen wanneer de volgende oproep zou komen voor controle. Ze had, net als wij, zo´n financiële overeenkomst afgesloten en wilde, net als wij, graag waar voor haar geld. Logisch toch, voor een student?
Maar toen ook de tandarts haar vroeg of ze eerder was geweest vond ze dat toch wel heel raar. Toen bleek, bij navraag, dat in het systeem aangegeven stond dat ze dood was...
Hoewel ze in Denemarken studeert, heeft ze nog steeds een Zweeds persoonsnummer, en ook een Zweedse studietoelage, alsmede een Zweedse mobiele telefoon, een Zweedse id-kaart, zelfs een Zweeds bankrekeningnummer. Haar verhuizing naar de studentenflat in Kopenhagen heeft ze keurig aan de belastingdienst doorgegeven, ze heeft ook in Zweden belasting betaald en daar vervolgens weer een deel van teruggekregen. Dus wat er nu mis is gegaan?
Tot overmaat van ramp bleek het lijmen van het draadje hoe dan ook niet vergoed te worden door de verzekering. Dus dood of niet, dat was dan 511 kronen, juffrouw Lazar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten