Kort samengevat: het was druk, de afgelopen twee maanden: grote uitverkoop in de winkel, die nu officieel gesloten is. Nu ben ik de afgelopen 7 dagen druk doende geweest met de inventarisatie: elk bolletje garen moest geteld worden, dus ik pakte tegelijkertijd dozen in, om ze vervolgens met de auto naar de torp te rijden. Daar staan nu dozen onder het bed, in het gastenhuisje, een paar dozen staan bij een kennisje in Molkom in de kelder, en een groot deel staat nog steeds in de winkel. Aangezien mét het nieuwe jaar ook de winter is begonnen, was het vandaag niet mogelijk om te rijden: veel verse sneeuw, en een sneeuwbarricade onder aan de straat waar we de grotere weg op moeten, omdat de sneeuwschuivert nog niet alles had geschoven, en er dus een extra berg dwars over de hele breedte van de straat lag. Inmiddels is dat opgelost, en gaat er morgen weer een transport. Een week geleden lag de nieuwe stek er in ieder geval zo bij:
Bij Ikea ken ik inmiddels de snelste route naar de afdeling met grote plastic opbergdozen. Mijn bedoeling was namelijk de mooiste en kwetsbare garens goed afgesloten in een plastic doos met deksel muisvrij te bewaren. Maar ik kom er geleidelijk aan achter dat ik wel uitzonderlijk veel mooiste en kwetsbare garens heb. Zodoende ben ik inmiddels al een aantal keren bij Ikea terug geweest. Nu is het wachten op iemand zonder hoogtevrees die nog een paar keer de loft van de schuur op durft te klimmen om daar een deel van die plastic dozen neer te zetten. Een bijkomend probleem is, dat ik lid ben geworden van een aantal facebookgroepen waar garens verkocht en gekocht mogen worden, en dat de verkoop langs die weg wel goed lijkt te gaan. Maar dan moet ik dus beslissen welke garens ik op korte termijn wil aanbieden, en die moeten dus niet op de loft komen, want daar durf ik met mijn hoogtevrees niet op. En al helemaal niet met een grote doos onder de arm weer naar beneden te klauteren. Nee, het is allemaal niet zo eenvoudig als het lijkt...
Verder geloof ik wel dat we alles min of meer onder controle hebben. Zoals te doen gebruikelijk liggen nog steeds de spullen die we nodig hebben in het verkeerde huis, maar dat duurt niet lang meer: eind februari is de overdracht van onze villa aan de nieuwe bewoners, en gelukkig, gelukkig had de makelaar geadverteerd met het feit dat hij de eindschoonmaak betaalt, dus dáár kunnen we een bedrijf voor inhuren. Dat is hier heel gebruikelijk, en die mensen doen het over het algemeen grondig. Alleen al in Molkom zijn er twee van die bedrijven. Het enige waar ik me zorgen over maak is, dat we nog steeds niets geboekt hebben. Mooie klus voor de komende week. Net als het huren van een busje om de laatste, grotere dingen in de vervoeren. Hoogstwaarschijnlijk gaat dat busje vaker naar de stort dan naar de torp, want die staat inmiddels al aardig vol. Nee, niet alleen met mijn dozen met wol! Nu maar hopen dat we met dat busje niet in zo'n sneeuwbui terechtkomen als we vandaag hadden. Hoewel, in geval van nood is er vast wel een dorpsbewoner met een tractor met sneeuwploeg erop die we kunnen vragen voor de bus uit te ploegen. Tegen betaling, uiteraard. Wie weet kan ik wel in wol betalen...
Al met al lijk ik de winkelruimte op tijd leeg en schoon te krijgen, en dan zal het met de rest van de verhuizing ook wel loslopen. Tussendoor komt onze ouwe buuf uit Arnhem nog een klein weekje langs. Die wil graag helpen, met gordijnen of zo. Ze zal er van op kijken hoe goed we inmiddels met het fornuis kunnen omgaan. Maar daarover later meer...
Op zijn Zweeds wil ik jullie lezers nog van harte een "God fortsättning!" wensen, een goede voortzetting van de feestdagen, van het nieuwe jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten