Een week of wat geleden las ik dat levensmiddelenwinkels in Frankrijk geen waren meer mogen weggooien, maar dat produkten die aan de datum zijn weggegeven moeten worden.
Ik zou willen dat dat overal ingevoerd werd - Rode Kruis, Leger des Heils, Voedselbank, ze kunnen allemaal beamen dat er steeds meer mensen zijn die niet genoeg geld hebben voor de dagelijkse boodschappen. Over de hele wereld is er zoveel honger, terwijl, oud nieuws, in de zogenaamde rijke landen voedsel wordt doorgedraaid, soms zelfs rechtstreeks van het land, zonder ooit een winkel of fabriek te bereiken.
Marina heeft vriendinnen die regelmatig gaan ¨dumpster diven¨, in de containers die achter supermarkten staan, in de stad waar ze wonen. En datgene wat ze vinden bepaalt het menu van die dag. Of week. Zodoende zijn er weken dat ze hoofdzakelijk broodmaaltijden eten, met van die heerlijke gedroogde, gerookte Italiaanse ham. Pasta die over datum is, is nog maandenlang houdbaar. En wat dacht je van koffie die net niet helemaal vacuum is? Dat wordt weggekieperd. Onlangs ging Marina op bezoek daar, en trof een koelkast aan die helemaal volgestouwd was met stukken kaas.
Zegt jullie dat iets? Het is een boek over een man die alles wat hij heeft weggeeft, zijn laatste geld ergens in een telefooncel legt, geen creditcards, pinpassen, klantenkaarten, rijbewijs of paspoort meer heeft. En dat in Amerika... Op een bepaald moment heeft hij zijn grotwoning een beetje te mooi op orde, en er komt een ranger langs. Je mag zo niet wonen zonder toestemming in dat gebied, en datzelfde geldt voor kamperen. Maar hij kan de boete niet betalen, zich ook niet legitimeren. Om een lang verhaal kort te maken, hij komt weg met een waarschuwing.
Toch is dat vreemd, je stoort niemand, je vernielt niets, je steelt niets. En toch mag het niet. Hoe zit dat eigenlijk met dumpster diving? In Amerika mag dat ook al niet. Maar deze man ging regelmatig op pad, en in de plaats waarbij hij in de buurt ¨woonde¨ waren er meer dumpster divers actief. Alle gevonden waren werden naar de garage van een vriend gebracht, en iedereen kon zich daar vervolgens helemaal rond eten. Wat overbleef werd eerlijk verdeeld, zoveel als je kon dragen.
Hier in Zweden is het wat onduidelijk met de wetgeving. Officieel mag het niet. Maar het gaat om spullen die zijn weggegooid, die zijn van niemand meer, dus kan niemand aangifte van diefstal doen. Zolang je de containers niet openbreekt en daarmee schade veroorzaakt, is het een redelijk veilige manier om gratis te winkelen. ¨Dus¨ staan er veel containers op slot. Of wordt er afwaswater over de levensmiddelen gegooid of, erger nog, chloor, om ze oneetbaar te maken.
Ergens is het wel te begrijpen, want dumpster diving is voor winkels natuurlijk een verlies-verlies-situatie: ze investeren in het produkt, dus ze gooien geld weg, en de klant die dit vindt en opeet koopt ook al niets anders. Aan de andere kant (ik bedenk maar een voorbeeld): je kweekt graan en koopt broedmachines om kuikens uit te broeden die dat graan eten om mooie, lekkere, gezonde kippen te worden, daarna koop je een auto plus benzine om die kip naar de slachterij te brengen, die allerlei machines heeft om de kippen verantwoord te slachten, waarna ze verpakt worden en in weer een andere auto naar de winkel worden gebracht om in speciale koelvitrines op een klant te wachten. Na een tijdje wachten wordt bepaald dat de kip over datum is, gaat er chloor overheen, en is het alleen nog maar wachten op de auto die de kip ophaalt om in een speciaal bedrijf verantwoord vernietigd te worden
.
Al die moeite voor niets... Arme kip, die had geen enkel doel in zijn leven. En vóór dat chloorstadium was de kip waarschijnlijk nog niet eens bedorven. Maar ja, de EU heeft strenge bepalingen aangaande de volksgezondheid. Té streng?
Als we besluiten om 100% op onze torp te gaan wonen, wil ik graag kippen, en stuk of tien. Voor de eieren, en later voor in de braadpan of de soep. Nu nog zelf die kippen verantwoord kunnen slachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten