Vroeg wakker... leve de lente!

Tien dagen zon hebben we gehad, en dat konden jullie merken aan de frekwentie van de blogjes... De extra lange wandelingen met de honden, een bezoek aan het tuincentrum, het klaarleggen op lege eierdozen van 4 soorten aardappels op de vensterbank van de logeerkamer (zodat ze eerder uitgeplant kunnen worden) en het vullen van de eerste pluggen met zaaigoed gingen écht even voor. Van de buurvrouw op nummer 6 mag ik de plantenkas in hun tuin in gebruik nemen, omdat ze toch tijdens de zomermaanden te lange periodes in hun vakantiehuis (dat van haar ouders) zijn.

Richard heeft ¨zijn¨ eerste kraanvogels van heel dichtbij gezien, de reeën hebben de krokussen in de straat al opgegeten, en blijkbaar is zelfs de das al heel vroeg uit zijn winterslaap gekomen, want in een dikke laag rijp op de grond in het bos zag ik dit spoor:



Het arme beest gaat het waarschijnlijk nog koud krijgen, want er komen nog flinke nachtvorsten, en zelfs een paar cm sneeuw.

Wat dat betreft ben ik blij dat de buitendeur van het voormalige gemeentehuis weer dicht kan, want wat kréég ik zaterdag koude voeten! Op tijden dat er winkels, tandartsen, etc open zijn, zwaait de zware buitendeur een seconde of 20 open, als je op een knop drukt. Zo ook zaterdag om kwart voor elf. Maar na een paar minuten zoemde de deur nog steeds, en was alleen met grof geweld dicht te trekken. Mijn winkeldeur is daar vrijwel direkt naast, en staat gewoonlijk uitnodigend open, omdat ook die deur loodzwaar is. De buitentemperatuur was 6 graden, en de wind waaide recht naar binnen.

Na drie kwartier telefoneren was duidelijk dat in gemeente Karlstad iedereen weekend had, en pas maandag kon komen, én dat er geen beveiliging of bewaking op het gebouw was. (In Nederland bestaat de mogelijkheid om je afwezigheid tijdens een vakantie aan de politie door te geven, zodat ze door je straat patrouilleren, maar daar moest de Karlstadse politie alleen maar om lachen.) Dat was op zich voor mij niet zo´n probleem, met mijn bankdeuren en kogelvrij glas in de ramen, maar bij alle andere bedrijfjes is het verder met een koevoet eenvoudig binnen komen, zoals een paar jaar geleden al eens is gebleken. Tot mijn grote opluchting functioneerde het automatische slot wel normaal, zodat na sluitingstijd de deur dicht gedrukt kon worden, en vervolgens dicht bleef.

Tsja, wat hebben we verder nog voor nieuws over de afgelopen week? We hebben een tiener minder, sinds we zaterdag Marina's 20e verjaardag vierden. Op zijn Hollands, met friet en kroketten bij Road 63 in Lindfors. Eva en Christoffer kwamen ook, dus we hadden voor het eerst sinds lange tijd de hele bende weer compleet. Of Chris' kennismaking met de kroketjes nu zo´n succes was, vraag ik me af... Volgens mij was de kaassoufflé die hij er een tijdje geleden had geproefd een betere keus. De volgende keer wordt het waarschijnlijk een frikandel. Om misverstanden te voorkomen: een Hóllandse frikandel, want in Zweden zien frikadeller er uit als ovale hamburgers...