dinsdag 4 maart 2014

Wachten op de lente.

Zo langzamerhand wordt iedereen een beetje mies van al het grijs en grauw. De sneeuw is al een tijdje weg, het meer bijna ontdooid, schaatsen werd niks, skiën niet veel, we hadden veel en vaak regen, nog steeds heel veel hoog-water-waarschuwingen langs steeds weer andere rivieren. In Zweden kun je nu eenmaal niet alle waterlopen indijken en recht trekken, dus er overstromen regelmatig stukken langs de rivieren door de combinatie van smeltwater met regenwater.

Wat hebben we weinig zon gehad deze winter! Af en toe een dagje, zoals twee weken geleden op maandag, en vorige week op dinsdag. Deze week voorspellen ze voor komende zaterdag zon, misschien, en het is nu dinsdag. Geen vorstperiodes met een zonnetje om op de veranda in de sneeuw buiten te zitten.

Nu de sneeuw gesmolten is kijken we hoopvol naar de grond, op de meer beschutte plaatsen langs de wandelingen, of er misschien al Vitsippor  te zien zijn. Het is de bloem van onze provincie Värmland, en ze staan in het voorjaar met velden tegelijk te bloeien, als de eerste zonnestralen de bosgrond iets hebben opgewarmd.  Kleine witte annemoontjes zijn het, ze komen daarna al snel in het blauw tevoorschijn. En dáárna de lelietjes-der-dalen, maar die moeten opschieten, anders worden ze verdrongen door de lupinen.

Maar nee, vanmorgen nog geen vitsippor. In een lade van de buffetkast liggen 25 zakjes zaad te wachten. Een beetje te riskant nog, om al met voorzaaien te beginnen, want ook hier kan het tot half mei nog aardig vriezen, 's nachts. Wanneer de vensterbanken te vroeg vol staan, krijg je van die pierige tomatenplanten, die als ze eenmaal buiten staan meteen omvallen als je een keer niest... Het is wat misleidend, dat het gras in veel tuinen al groen begint te worden. Bij een minimum temperatuur van 8 graden Celsius gaat gras groeien, heb ik gehoord. Stel je voor, dat we deze maand al moeten maaien...

Als ik het mag bestellen, zou ik graag nog een periode met flinke vorst krijgen, mét zon. 'k Heb ook steeds het gevoel dat we door de relatief hoge temperaturen en alle nattigheid veel muggen gaan krijgen anders. We zullen wel zien.

In ieder geval is er een lichtpuntje: de vogels laten zich weer steeds meer horen, met namen alle soorten mezen. De kleine bonte specht inspecteert al een dag of wat verschillende bomen in ons blok. Zodra we zwermen Goudvinken  in de tuinen krijgen, weten we in iedere geval dat het menens is met de lente. Dan vliegen ze weer van zuid naar noord. Ik heb ooit horen vertellen dat de vinken die 's winters op de Veluwe te zien zijn, in het voorjaar koers zetten naar onze regionen. En onze winterse goudvink-gasten vliegen terug naar Lapland.

Laat maar komen, die vogeltjes, ik ben er klaar voor!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten