Wat is eigenlijk realiteitszin?
Dat zit ik me nu al een hele tijd af te vragen.
Het lijkt namelijk wel zo te zijn, dat er verschillende soorten realiteitszin bestaan,
en dat deze elkaar vaak tegenspreken.
Toen ik in het grijze verleden een keer bij de huisarts zat, omdat ik eigenlijk niet meer op mijn benen kon staan, ofwel overwerkt of overspannen was, ofwel te kampen had met een burn out (het is maar hoe je het noemen wilt, het is allemaal even akelig), constateerde hij heel nuchter dat ik nogal ¨een doenerig type¨ ben. Ten eerste omdat ik nu eenmaal bijzonder veel dingen leuk vind om te doen of te leren, en ten tweede omdat ik erg de neiging heb om anderen te willen helpen. Daarbij hield ik gewoonlijk geen rekening met de hoeveelheid energie die ik beschikbaar had, en liep mezelf dus regelmatig voorbij. Wat dat helpen betreft, voegde hij eraan toe: Niet iedereen kan Moeder Theresa zijn!
Dat van die beschikbare energie, daar heb ik in de loop van meerdere decennia wel beter mee leren omgaan. Doenerig zal ik wel altijd blijven, leergierig ook (moestuineren op de torp is het nieuwste project) en helpen kan ik al helemaal niet laten. Zoals met de inzameling van restgarens voor het breicafé in Väse, waar de dames o.m. kinderkleding breien voor weeshuizen in de Oostbloklanden, en nu ook met de komst van vluchtelingen naar Molkom.
En helpen, dát doen er velen, in Molkom. en het loopt gesmeerd (behalve dan dat er nog steeds niet genoeg warme herenschoenen beschikbaar zijn). Kleding, knuffels, helpen met koken, winkeliers schenken ondergoed, shampoo, en een paar dagen geleden mochten de kinderen van Graninge naar Speelland in Karlstad. Om even te vergeten wat ze meegemaakt hebben. Want ze slapen slecht, de kinderen van Graninge. Geen wonder. Maar slapen kinderen eigenlijk niet altijd goed, als ze moegespeeld zijn? Deze niet. Hun ouders trouwens ook niet.
Al die hulp doet zo vreselijk veel. Mensen schenken hun tijd, schenken kleding of andere zaken die ze zelf over hebben. Vrijwilligers helpen met de taal. Het lijkt weinig, dit is maar een lokaal iniatiatief, maar het werkt!
Nu komt mijn punt: Als werkelijk iedereen zou delen, dat weet iedereen, dat is al zo vaak uitgerekend, dan is er geen armoede meer in de wereld, geen honger, geen oorlog. Want er ís gewoon genoeg. Meer dan genoeg. En dát is de eerste realiteit. De tweede realiteit is, dat er blijkbaar teveel mensen zijn die teveel van het één of ander hebben, en daar niet of te weinig van delen. De derde realiteit is, dat er zelfs mensen zijn, die al maar meer verzamelen van wat ze helemaal niet nodig hebben, en dat dan ook nog eens, of juist, ten koste van andere mensen.
Eén van Richard's favoriete golfers, Bernard Langer, heeft een keer gezegd: ik blijf zo lang mogelijk golfen, want hoe meer ik win, hoe meer geld ik verdien, hoe meer ik kan weggeven. Die uitspraak bevalt me wel. Wanneer ik naar onze eigen situatie kijk: we hebben tijdens de magere jaren zóveel gekregen, wat er gewoon al was, ergens, bij iemand die het niet of niet meer nodig had. En nu nog steeds komt er van alles naar ons toe, en steeds weer kunnen we veel dingen weer doorschuiven naar mensen die het harder nodig hebben dan wij. Wij blij, zij blij, en doordat we niet telkens weer allerlei nieuws hoeven aan te schaffen kunnen we ons prima redden met maar één betaalde baan. Wij zijn niet arm, ook niet zielig, en wel erg gelukkig.
Op dezelfde manier werkt het ook met alle hulp hier in Molkom aan de vluchtelingen. Wanneer je dan bedenkt dat er dit jaar minimaal 100.000 vluchtelingen naar Zweden komen, en in 2016 vermoedelijk nog eens, dan kun je alleen maar hopen dat er op alle plaatsen waar die terechtkomen dezelfde initiatieven worden genomen als hier. Stel dat je dat nu zou uitbreiden wereldwijd - dan is het probleem toch opgelost? Nou ja, afgezien dan van het feit dat er dan geen vluchtelingen meer zouden zijn.
Vreemd, dat dát dan opeens niet meer zou getuigen van realiteitszin.
Je hoeft niet groot te denken.
Integendeel, het lijkt haast veel beter te werken als je klein denkt.
KLEIN, met hoofdletters, dus!
Zou dat het geheim van Moeder Theresa geweest zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten