Het mooiste weer van de wereld hadden we zondagochtend, toen we naar Jönköping reden: de zon scheen, en na een paar redelijk koude nachten exploderen nu de herfstkleuren in de bomen. Tegen lunchtijd bij Eva, met de gevraagde tas kleding (met lange en halflange mouwen, mama!) én een ¨overlevingspakket¨ (olijfolie, theezakjes, nootjes, sambal, tandenborstel etc, dat kregen jullie toch ook allemaal als ze van thuis op bezoek kwamen?), en daarna al snel inchecken in het John Bauer Hotell. Het hele orkest zou daar overnachten, vanwege het concert wat die avond gegeven zou worden, samen met het orkest van Jönköping.
Sinds kort heeft Eva haar proeftijd bij de receptie van datzelfde hotel (toeval bestaat blijkbaar niet) afgerond met een contract voor max 15 uur per week als resultaat. Zaterdag had ze 8 uur gewerkt, en zich een paar keer tegen haar chef laten ontvallen dat ze het zó leuk vond dat haar ouders zouden komen, en dat die zich er zó op verheugden, want dat het zólang geleden was dat ze samen weg en in een hotel waren geweest... Later die dag, toen ze de kamerlijst voor het orkest aan het bekijken was zag ze een notitie van de chef: Parents Eva: Upgrade!
Dus dat was meteen een verrassing: een luxe kamer in Japanse stijl (wel met een echt bed, gelukkig!), heerlijke zithoek, mini-bar, en bovendien een BAD! In geen van onze huizen hebben we een bad, dus wie lag daar maandagochtend in tot ze bijna bevroor? Jawel, ik!
In de garage van het hotel was zelfs plaats voor onze auto, en we konden die maandag rustig laten staan toen we al uitgecheckt hadden. Ach ja, de chef weet heus wel dat het niet de enige keer is dat we Eva gaan opzoeken, als die drie jaar in Jönköping studeert!
Tegen twee uur hadden we toch serieus trek, en hebben uitgebreid Thais gelunchd (t? Nu begin ik toch te twijfelen...) Vervolgens een korte rondleiding door de stad en langs de universiteit:
Richard had een zitrepetitie, het concert zou vervolgens om 18 uur al beginnen, en het was maar goed dat Rich om kwart over vijf belde waar we waren (hij had onze kaartjes op zak), want Eva en ik zaten nog breeduit op de hotelkamer midden in een stevige boom over alles wat ons bezighoudt. Na het concert nazit bij de concertzaal, met een hapje en een drankje, en weer heerlijk terug naar de kamer om verder bij te kletsen met Eva.
Maandag weer mooi weer, en een stuk langs het water gelopen (Vättern, het tweede grootste meer van Zweden, na Vänern), en tapas gelunchd met Eva. Toen haar colleges begonnen weer huiswaarts. Wat kun je toch veel doen en meemaken in 24 uur!
Erg lang was ik overigens niet thuis, want ons lam was beschikbaar voor de vriezer. Om kwart voor zes op de torp, was ik daar om negen uur ´s avonds mee klaar. Als een blók in slaap gevallen daarna...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten