Het golfseizoen loopt op zijn eind, de clubkampioenschappen zijn gespeeld, de starttijden beginnen steeds later, omdat er steeds vaker wat nachtvorst is. Bovendien is de tijd verzet, zodat het om vijf uur ´s middags te donker is om nog te golfen. Maar het is nog zo vaak mooi weer, dus er werd een experimentele wedstrijd gespeeld, afgelopen weekend, waar de deelnemers maar één stok mochten meenemen. Zelfs de putter mocht niet mee, behalve wanneer je daar ook de rest van de holes mee dacht te kunnen spelen.
Richard was één van de 33 deelenemers, en had een pro in de flight, met handicap 2 komma nog wat. Leerzaam dus. Al had de pro zijn dag niet. In de golfwereld bestaat een manier van score tellen, waarbij die zogenaamde handicap verrekend wordt: heb je gewoonlijk 18 slagen ''teveel'' nodig voor een ronde, dan is dat je handicap, en wordt dat aantal slagen van je score afgetrokken voor het netto resultaat. Op die manier zijn alle spelers gelijkwaardig, en maken gelijke kansen op een mooie plaats in de ranglijst. (Of het voor een golfer met handicap 10 nu leuk is om met iemand met handicap 36 te spelen is een heel andere zaak.) Op die manier heeft hij netto dan ook de pro verslagen. Maar daar ging het niet om.
Al met al was Richard tevreden met zijn plaats in de middenmoot op de ranglijst.
Nu hebben de holes van een golfbaan heel uiteenlopende lengtes, waarvoor je gemiddeld 3 tot 5 slagen nodig hebt. Par, noem je dat. Op de vier korte (par 3) holes was er een onderliggende wedstrijd: nearest to the pin. Na de afslag werd de afstand gemeten van de plaats van de bal tot het putje, en per hole werd er een winnaar bepaald. Met zijn 3 meter op één ervan kreeg Richard het advies om toch maar even de uitslag af te wachten in het clubhuis. Inderdaad mocht hij als derde een keuze maken uit het aanbod op de prijzentafel. Daarbij koos hij niet voor de schroevendraaierset, maar voor een prijs die door een plaatselijke supermarkt ter beschikking was gesteld:
...een jaarverbruik aan toiletpapier!
Daarbij het advies om eerst even te bellen naar de betreffende supermarkt, want het is niet zo'n heel grote, dus ze moeten wel even gelegenheid hebben om het klaar te zetten en, eventueel, bij te bestellen... Iemand die eenzelfde prijs vorig seizoen een keer had gewonnen wist hem te vertellen dat ze er met het hele gezin 8 maanden mee hadden gedaan. We proberen ons nu voor te stellen hoeveel het eigenlijk is, maar dat lukt niet echt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten