Altijd koud en donker?

Toen we op 1 februari, drie jaar geleden, naar Zweden verhuisden, kregen we van veel mensen vragen over hoe donker en koud het nu eigenlijk was. Want Scandinavië, daar is het altijd donker en koud. Ook in de zomer; dus toen we mijn vader in juni van het vliegveld bij Oslo gingen halen had hij zijn winterjas aan, wollen sjaal om de nek, en hoed op. Die zomer was het een graad of 30, af en toe meer, de zon scheen vrijwel non-stop, en dan heb ik het over bijna 22 uur per dag. Nou ja, misschien iets minder vanwege de schemering, maar toch. Gelukkig had hij ook overhemden met korte mouwen ingepakt. Tsja, dan had ik maar niet moeten zeggen dat het 's avonds wel eens opeens wat fris kan zijn. Ik dacht daarbij meer aan een trui, niet aan een winterjas.

Koud? Ja, nou, die eerste februarimaand wel. En de twee winters daarna ook wel. Dit jaar niet. Deze winter hadden we weinig vorst, veel regen, erg veel regen, en vreselijk weinig zon.

De temperaturen kunnen dus flink verschillen, van jaar tot jaar, maar hoe is dat nu met het donker? Het is hier inderdaad erg donker in december, als er nog geen sneeuw ligt. Rond negen uur 's ochtends is het aardig licht, en om drie uur 's middags bijna donker. Maar momenteel zijn we met een enorme inhaalslag bezig. Ik ben de verschillende weerberichten eens gaan bekijken:

Morgen, 18 februari,
Arnhem, zon op 7.47, onder 17.55
Molkom, zon op 7.36, onder 17.00
Longyearbyen, zon op 11.05, onder 13.31

Volgende week woensdag, 26 februari,
Arnhem, zon op 7.32, onder 18.08, dat is +28 minuten.
Molkom, zon op 7.14, onder 17.20, dat is +42 minuten.
Longyearbyen, zon op 9.11, onder 15.16, dat is +219 minuten...

En dat confronteert me met het feit, dat ik op mijn beurt met de poolnacht aan het worstelen was, en in de veronderstelling verkeerde dat Richard komend weekend vermoedelijk niet veel te zien krijgt als hij naar Spitsbergen gaat. Maar in iets meer dan een week tijd, krijgen ze er daar pakweg 4 uur daglicht bij! Met rasse schreden op weg naar de middernachtzon, dus!