Hulptroepen.

Help! De winkel gaat goed!

Nadat ik ruim 14 maanden geleden redelijk hals-over-kop de lokale wol-en-kadootjes-winkel overnam (dankjewel lieve papa!) in de veronderstelling dat ik daar 24 uur per week rustig en ongestoord zou kunnen toeven met of zonder handwerk (grote hobby!), ben ik het assortiment aardig gaan uitbreiden. En ik ben gaan adverteren.

Dat de zomermaanden heel slecht liepen, en dat januari t/m maart ook niet geweldig waren, was me door de vorige eigenaresse wel verteld. En ik heb mijn doelstelling voor het eerste jaar heel rustig gehouden: elke dag dat de winkel open is 3 betalende klanten. Want ik had van Maud gehoord dat ze er hele dagen zat te breien en naar luisterboeken te luisteren. Daar kun je de huur niet van betalen, dus ik gokte op wat meer. En het werd meer. Veel meer.

Ten eerste waren de zomermaanden wel erg rustig, maar de omzet was niet veel minder dan daarvoor. En daarna ging het érg hard. Mijn doelstelling heb ik aardig aangepast, nu, en ik kom tot de ontdekking dat ik in de winkel ten eerste niet meer aan handwerken toekom, maar dat ik zo langzamerhand zoveel klanten heb, dat ik bijna geen tijd meer vind om vakken bij te vullen en binnenkomende leveranties te verwerken.

Maar net zo plotseling als de winkel te koop stond, komen er nu hulptroepen.

Ten eerste Lilian, die vanwege een nare bindweefselziekte al 2 1/2 jaar in de ziektewet is. Om een uitkering te kunnen behouden, moest ze voor 2 keer 2 uur per week iets zoeken om te doen, wat ze met haar aandoening aankan, en gelukkig voor mij én voor haar, kwam ze bij mij terecht. Ze heeft kassa-ervaring, kan niet breien, is ¨gewoon¨ Zweeds, en is lief en hartelijk. Terwijl ik met dozen sleep, zit zij rustig aan de tafel alle pakjes met breinaalden van prijsjes te voorzien, maakt naam-prijs-etiketten voor boven de vakken met garens, en pakt kadootjes in, terwijl ik dan weer met een andere klant op zoek ga naar het juiste patroon voor bij de wol, of omgekeerd. En ze denkt heel nuchter met me mee over op te starten projekten en kampanjes.

Ten tweede heb ik brei-hulp. Een mevrouw die héél veel breit, en haakt, en die allang klaar is voor zichzelf en de hele familie, en die al een paar maanden geleden eens binnen kwam om te vragen of ze misschien kon model-breien voor me. Het probleem was alleen, dat ze allergisch is voor wol, én dat ik haar geen uurloon kan uitbetalen. Maar vorige week kwam ze nog een keer langs, en nu zijn we er uit: Nu heb ik veel nieuwe garens in het assortiment zónder wol, dus katoen, linnen, akryl, en allerlei mixen daarvan, en nu is er dus wél veel te doen voor haar. Als tegenprestatie krijgt ze een grote korting op alle garens die ze voor zichzelf koopt. Afgelopen donderdag nam ze een kindertruitje mee (dunne breinaalden, echt waar), en vanmorgen kwam ze binnenwandelen, want het was al af, en het bijbehorende mutsje ook, en de restanten netjes in een zakje erbij.

Dus ze heeft twee nieuwe projecten meegekregen van me, ik had eindelijk gisteren wat tijd gehad om patronen uit te printen van een aantal garens die ik schitterend vind, maar die niet zo bekend zijn, en waarvoor de patronen van de website van de leverancier uitgeprint kunnen worden. Maar ja, de klanten willen zien hoe het wordt, en de patronen zijn niet los te bestellen. Nu heb ik op korte termijn veel modellen om te laten zien. De klanten zoeken dan zelf wel verder op internet. Leve de facebook-pagina waar binnenkort de eerste foto's van de nieuwe modellen verschijnen!

Verder heb ik gehoord, dat twee winkels met wol in de omgeving gaan sluiten: de eigenaars komen op leeftijd, één is zelfs al 70, en niemand wil de zaak overnemen... Dus dat wordt adverteren in de lokale blaadjes, Molkom is voor hun klanten dichterbij dan Karlstad, in Filipstad is al 3 of 4 jaar geen echte wolwinkel meer, en ik heb gratis parkeerplaatsen naast en achter het gebouw...

Als het op deze manier doorgaat, moet ik de openingstijden gaan uitbreiden. Dát had ik niet verwacht, na amper 1 jaar!

Voor wie facebook heeft even de link naar de facebookpagina van de winkel:
www.facebook.com/NennisGarnOchHemdesign

Het wordt tijd voor een website, jammer dat ik geen fatsoenlijke internetaansluiting in de winkel heb. T.z.t. toch een iPad of iPhone? Dát wordt een projekt op zich, ik laat op dat ding van Eva altijd al alles verdwijnen wat ze me wil laten zien, met mijn eigen mobiel kan ik nog nét omgaan...