Toelatingsexamen.

Nu is het kwart voor negen 's ochtends, Marina en ik zijn al vier uur op. Vandaag en morgen moet ze in Örebro zijn, om toelatingsexamen te doen voor de kamermuziek-opleiding. Om zich daar om negen uur te kunnen melden, moest ze de trein van 10 voor zes uit Karlstad halen. Vanochtend speelt ze voor, en morgen is het theorie-examen. Gelukkig kwam ze nog op tijd tot de ontdekking, dat er ook een verplicht stuk op de website was gekomen - je maakt niet zo'n beste indruk als je zoiets van blad moet lezen...

Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat. In Kopenhagen had ze hóóg gescoord, dat geeft extra zelfvertrouwen. Ze heeft nooit zo'n last van zenuwen als haar moeder, en daarbij is ze een veel handiger op de piano, zodat ik er vanuit ga, dat ze het een stuk verder schopt dan ik. Waarschijnlijk was het voor mij toch wel een handicap, dat ik pas als tiener aan de piano begon, en pas laat aan de vakstudie. Neem daarbij een overdosis faalangst, dan weet je precies wat een worsteling Marina bespaard blijft!

Het liefst wil ze in Oslo gaan studeren, dus over twee weken gaat ze weer op pad. Oslo wordt lastig, want er zijn meerdere rondes te spelen, en bij het theorie-examen moet je minstens 84 van de 100 vragen goed hebben. Daarom heeft ze zich, samen met een aantal studiegenoten in Arvika, goed voorbereid: elke vrijdagavond houden ze een Disney-Theorie-Avond bij iemand thuis. Dat houdt in dat ze eerst gezamenlijk theorie oefenen, en daarna een Disney-film gaan kijken.

Zo, nu ga ik maar eens met de honden spelen, er probeert er eentje heel nadrukkelijk de aandacht te trekken. De lange wandeling zit er allang op, mijn tweede ontbijt ook, de vaatwasser is leeg, de was klaar, de vergeten mailtjes gestuurd... Misschien moet ik straks nog even een dutje doen, voor ik de winkel open doe. per slot van rekening ga ik vanavond om tien uur Richard nog ophalen uit het theater. Hij belde gisteravond vanaf luchthaven Gardermoen dat hij daar zat te eten met Eva en Christoffer (Chris werkt daar), dat Svalbard fascinerend was, dat hij vanochtend weliswaar vanuit Oslo met de trein terug komt, maar meteen door moet naar de repetities in het theater, omdat de generales begonnen zijn voor de opera Orfeo, die zaterdag in premiere gaat. En ik wil het hem niet aandoen, met koffer en viool en handbagage nog een uur op de bus naar Molkom te moeten wachten.

Dit wordt een lánge maandag!